بررسی میزان استفاده و رضامندی زنان خانه دار اولیای دانش آموز شهر اصفهان از برنامه های بهداشت و سلامت سیما

یکی از مهم ترین کارکردهای رسانه ، آموزش و آگاهی دهی جهت بالا بردن دانش سلامت مخاطبان است . همه طبقات اجتماعی ، در هرنقطه از جهان ، نیازمند « آموزش سلامت » هستند و این فرآیندی است که با توجه به تغییرات مداوم شرایط زندگی ، پیوسته و پایان ناپذیر است . با توجه به این مهم ، پژوهش حاضر با هدف اصلی بررسی میزان استفاده و رضامندی مادران (که بخش مهم وتاثیر گذار جامعه هستند ) ، تدوین و به اجرا درآمد . این تحقیق پیمایشی که در سال 1387 ، بر روی 380 نفر پاسخگو که با روش های احتمالی طبقه بندی شده از جامعه زنان خانه دار اولیای دانش آموز شهر اصفهان در سه منطقه شمالی ، مرکزی و جنوبی شهر ، نمونه گیری شد ؛ با استفاده از پرسشنامه انجام گردید که بر اساس یافته های این پژوهش و انجام تحلیل ها و آزمون های آماری مشخص شد تلویزیون برای اکثر افراد جامعه مورد تحقیق ، منبع ضروری و درجه اول است و آنها به صورت هدفمند و با انگیزه کسب آگاهی به برنامه های بهداشتی تلویزیون روی می آورند . همچنین با توجه به رویکرد نظری این تحقیق که رویکرد استفاده و رضامندی است ، مشخص شد که میزان تماشا و رضایت مخاطبان از برنامه های بهداشتی متاثر از سن ، تحصیلات و منطقه سکونت افراد است و همچنین مخاطبان در انتخاب برنامه ها و شبکه ها پویا هستند و دست به گزینش می زنند . میزان رضایت مخاطبان از این برنامه ها در حد متوسط و بیشتر ارزیابی شد وعوامل موثر بر میزان رضایت نیز مورد تحلیل قرار گرفت و همچنین در ارزیابی مخاطبان از برنامه های بهداشتی ، نقاط ضعف این برنامه ها و روشهای ایجاد ارتباط موثرتر ازدیدگاه ایشان مشخص گردید و همچنین میزان سودمندی موضوعات مختلف و مورد نیاز مخاطبان بررسی شد . انجام این تحقیق با محدودیت های بسیاری از جمله محدودیت منابع بین رشته ای و همچنین دشواری های نمونه گیری و عدم همکاری مراکز ذیربط ، روبرو بود . امید است که این تحقیقات نقدگونه به عملکرد رسانه ها ارمغانی برای سازندگی و در جهت ارتقای نظام ارتباطی بویژه در زمینه آموزش بهداشت در کشورمان باشد و شاهد ثمره پژوهش های موجود در سیاست گذاری ها و برنامه ریزی های سیمای جمهوری اسلامی ایران باشیم .